W dniach 20-22 października 2008 r w Zakopanym-Kościelisku odbyła się XI Ogólnopolska Konferencja Szkoleniowa „Pomoc Psychologiczna dla Dzieci z Rodzin z Problemem Alkoholowym - Koncepcja Przywiązania-Implikacje dla Pracy Socjoterapeutycznej”. W tegorocznej konferencji wzięło udział ponad 140 osób -przedstawicieli świetlic socjoterapeutycznych oraz placówek pracujących z dziećmi z rodzin z problemem alkoholowym z terenu całej Polski.
W poniedziałek 20 października konferencję otworzyła Pani Jolanta Terlikowska - Kierownik Działu Rodziny i Młodzieży PARPA. Następnie uczestnicy wzięli udział w sesji wykładowo-seminaryjnej dotyczącej paradygmatu przywiązania, która rozpoczęła się wykładem Pani Liliany Krzywickiej z Centrum Interwencji Kryzysowej w Katowicach. Zasadniczą część pierwszego dnia stanowił wykład - „Pozabezpieczne typy przywiązania, a zaburzenia psychologiczne. Wskazania do zmniejszania ryzyka, zwiększania odporności i interwencji społecznej” prowadzony przez profesor psychologii Antonię Bifulco z Royall Holloway, University of London. Prof. A. Bifulco specjalizuje się w zastosowaniu badań dotyczących teorii przywiązania w praktycznej pracy z młodzieżą, rodzicami oraz upowszechnianiem tego rodzaju modelu pracy w gronie specjalistów: psychologów oraz pracowników socjalnych w Wielkiej Brytanii, a także na całym świecie.W trakcie drugiej części seminarium prowadzonego przez gościa z Wielkiej Brytanii uczestnicy zapoznali się ze studium przypadku osoby z pozabezpiecznym typem przywiązania oraz wypracowali strategie terapeutyczne i korekcyjne wobec niej.
Wieczorem pierwszego dnia konferencji uczestnicy wzięli udział w taneczno-muzycznym warsztacie: „Taniec i muzyka w pracy z dziećmi” prowadzonym przez Stowarzyszenie Dom Tańca z Warszawy.
Drugi dzień konferencji rozpoczął się wykładem Pani Teresy Jadczak-Szumiłło z poradni ITEM Umiejętności Społeczne z Żywca, którego celem było podsumowanie i ugruntowanie wiedzy z zakresu teorii przywiązania, jaką nabyli uczestnicy w dniu poprzednim. Ponadto Pani Teresa Jadczak-Szumiłło przedstawiła brytyjskie filmy pokazujące praktyczne zastosowania paradygmatu przywiązania w pracy z dziećmi. Następnie odbyły się dwa następujące warsztaty w 6 małych grupach:
Warsztat I: Rozwój dziecka w paradygmacie przywiązania – diagnoza typów przywiązania i analiza szkód wynikających z pozabezpiecznego przywiązania – warsztat
Warsztat II: Jakość relacji z dzieckiem – dostarczanie doświadczeń korektywnych- kierunki pracy z dzieckiem i rodziną.
Powyższe zajęcia były okazją pracy nad własnymi doświadczeniami oraz zastosowaniem teorii przywiązania w praktyce pracy socjoterapeutycznej.
· Co dwie głowy to nie jedna – analiza studium przypadków dzieci z zaburzeniami zachowania w oparciu o propozycje uczestników.
· Zaburzenie czy eksperymenty seksualne?
· Terapia domowa metodą ciągłej stymulacji szansą na budowanie więzi.
· Pomoc dorosłego w radzeniu sobie z lękiem przez dzieci.
· Postawy wobec ludzi z tzw. marginesu społecznego
· Jak pozyskać rodziców do współpracy?